Wannsee

Volgens mij was de muur het verband
tussen de dagen, tussen twee zondagen;
twee kanten, hetzelfde verhaal

Een staande receptie op beide trottoirs,
een Japanse familie in de tuin van hun hotel,
onder de enige ginkgoboom in de stad.

Maandag verhalen over de rust in Berlijn,
het Grünwald, zo anders dan
de busladingen bezoekers van het concentratiekamp.

We waren nog blij met onze ambtenarij,
de administratie, de economie, onze efficiency
en ik herkende de orde nog niet.
Het was mijn positie, het verhaal;
het was dus de muur, van een hoog.

En toen we gingen slapen
dachten we aan de stilte, ’s nachts
in het huis aan de Wannsee.