Uitgelezen 19

‘Net als Limonov beseffen ze maar al te goed dat de oorlog iets opwindends is en dat degenen die er vrijwillig naartoe trekken dat niet uit deugdzaamheid doen, maar omdat ze dat echt graag willen. Ze houden van de adrenaline en de verzamelde idioten die je in álle frontlinies aantreft. Ze voelen zich geraakt door het lijden van de slachtoffers, in welk kamp die ook mogen vallen, en zelfs voor de motieven van de beulen kunnen ze tot op zekere hoogte begrip opbrengen. Nieuwsgierig als ze zijn naar de complexiteit van de wereld zullen ze, wanneer ze op een feit botsen dat in tegenspraak is met hun opvattingen, dat niet proberen te verdoezelen, maar integendeel accentueren.’
[Emmanuel Carrère, Limonov, p. 223.]