Uit de leeszaal (2)

Ik was op zoek naar een omschrijving van het gevoel waarmee ik, onder de douche, aan de dag begon. Vanavond trof ik iets aan dat er verrassend dichtbij kwam, in het boek dat ik aan het lezen ben. Die roman blijkt sowieso dicht in de buurt te komen bij wat mij op dit moment zoal bezighoudt. Ook dat zal wel geen toeval zijn:
‘Telkens als hij voor een lastige opgave stond, leek zijn geest uit hem weg te willen vluchten naar een plek waar niemand iets van hem vroeg, een oord zonder mensen, zonder nachten ook, een land met eindeloos verre einders, voor altijd met zonlicht overgoten, dat hem het gevoel gaf vrij te zijn. Dat vluchtverlangen had in de loop der jaren misschien wel een hol mens van hem gemaakt, maar wie van de nood een deugd wilde maken, kon zoiets ook opvatten als aangename leegte, waarin het prettig leven was, zonder de strijd om het dagelijks brood.’
[Allard Schröder, Amoy, p. 88-89]