De meester zelf is al bijna 25 jaar dood maar zijn orkest treedt nog altijd op, in wisselende samenstellingen – met zijn muziek en in zijn naam: het Sun Ra Arkestra. Het Arkestra viert zijn zestigjarige bestaan en trad vrijdag op in het Amsterdamse Bimhuis. Sommige bandleden betwistten halverwege de avond wie er langer in de band zat: ‘sinds ‘76’; ‘Ha! Ik sinds ‘75’. Maar bandleider Marshall Allen was er al in 1958 bij… en ondertussen alweer 92 jaar oud. Onvoorstelbaar maar waar.
Ik heb te weinig verstand van jazz om vast te stellen of het goed was, maar misschien doet dat er ook helemaal niet toe. Je kunt verstand hebben van de natuur of ervan houden. Ik houd van muziek – op dezelfde manier. Misschien klonk het niet meer zoals Sun Ra het zelf voor ogen had. Misschien zorgde Marshall Allen juist voor de continuïteit, de legacy. Wie zal het zeggen? Dat het dweilende, zeilende, zwevende, slingerende jazzorkest alle randen van de harmonie verkende, zou je kunnen zien als vals spelen maar ik vond het fantastisch. Het was een kakafonische, bezwerende trip vol swing, soul en blues met rare uitschieters, praktische problemen en onnavolgbare mythologie, perfectionisme en gerommel tegelijk, met onderonsjes van de trompettisten, het klassieke rollenspel van solo’s en bijbehorende ego’s, en een dijk van een zangeres met dito stem, een gouden legging en blauwe lippenstift, en vooral: vol spelplezier. Het was muziek als het leven zelf.
Naast mij zat een oude man die het Arkestra – hij begon er zelf over – in 1968 in Delft had zien spelen. Dan had hij dus hooguit een van de huidige bandleden gezien, dacht ik, maar wel Sun Ra zelf. Dat ene concert in Delft kende ik toevallig omdat het georganiseerd was door Anita, de vrouw van Jan Schoonhoven. Die Schoonhoven was nog een ‘redelijk succesvolle kunstenaar’ geworden, aldus de oude man naast mij. (…)
Het had eigenlijk geen donder met elkaar te maken, ik was zelf nog niet eens geboren en Schoonhoven hield niet van jazz. Maar toch; hier kwamen werelden bij elkaar. Het klopte allemaal, op een uiterst merkwaardige manier.
Voor het volledige concert: beluister Bimhuis radio.