27 januari, de verjaardag van mijn goede vriend Nicola Negrini, de man in het midden. De man ook die, als hij de kans krijgt, precies de muziek maakt die ik horen wil. Ongelofelijk eigenlijk. Dankzij het feit dat hij Gianmaria Testa begeleidt, komt hij nu regelmatig in Nederland, ook straks in maart en mei weer. Vorig jaar zat ik nog naast hen op het podium en vervulde voor het eerst de rol van vertaler, in een imitatie van het roestige stemgeluid van Gianmaria. Het was toen alsof we dat de zomer tevoren al beklonken hadden, tijdens de lunch met Gianmaria, ergens in Piëmonte. Ik neem vanavond een slok van mijn wijn en zeg ‘Salute!’ tegen mijn fratello Nic. Het wachten is alleen nog op de verbluffende nieuwe plaat van zijn band Faze Liquide – onthoud die naam. Dat album is er nog niet, maar ik heb de mastertape al gehoord… Batman als jazzcat on speed.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.