Onverstaanbaar

Boris mocht dus blijven. En vanaf vandaag sleept hij Groot-Brittannië het ongewisse in. Hoe dom, kortzichtig en inderdaad: conservatief dat ook is, ik begrijp heel goed dat hij de laatste verkiezingen gewonnen heeft. Jeremy maakte nu eenmaal geen keuze tussen wat hij zelf graag zou willen en wat zijn beroep van hem vroeg: politicus in de oppositie zijn. En bovendien: waartussen konden de Britten kiezen? Tussen een oude, slecht geschoren, weliswaar in pak gehesen maar in zijn wezen slonzige man die een bril met vettige glazen droeg, eentje die steeds verder afzakte de laatste maanden, waardoor het zicht op zijn pupillen steeds benomen werd en kiezers vast het gevoel kregen dat hij ze niet meer aankeek. Een humorloze, verongelijkte, gelijk-hebberige mens. En aan de andere kant een energieke, opgewekte, guitige deugniet die er zin in had en maar één duidelijke richting in wilde? De uitkomst lag eigenlijk van tevoren al vast.
In de politiek gaat het helaas zelden om de inhoud, zeker niet in verkiezingstijd. Zelfs niet om (extreme) welbespraaktheid, waar ik zelf ook heel gevoelig voor ben. Zelden of nooit gaat het om argumenten, laat staan kennis van zaken. Politiek is een fenomeen dat je zonder geluid kunt beoordelen. Het gaat niet om wat ze zeggen, politici beoordeel je op hun uiterlijk.
Je kon van alles tegen Jeremy hebben, maar de Britse kiezers moeten wel beseffen dat een stem tegen Corbyn een stem voor Johnsons was. En dus: voor leugens, voor machtsspelletjes en manipulatie, voor… een rommelige haarbal. Als je de interviews met Boris ziet, dan weet je precies wat ze daar, aan de andere kant van het Kanaal, te wachten staat: smoesjes, gestuntel, half uitgesproken zinnen, de drift, uitschieters, excuses. Johnson is het recept voor het behoud van deze status quo: een alsmaar groter wordende kloof in de samenleving, het vergroten van tegenstellingen en vervreemding van Europa. Chaos. Hij is geen leider maar de voorbode van de staat van het land: onverstaanbaar.
Mijn hoop is gevestigd op de Schotten – voor een koekje van eigen deeg.