Omleiding

De polaroid van de dag – zoals ‘ie bedoeld was. Terug naar het oorspronkelijke idee, aan het einde van de avond. Even denken…

De dag begon met wachten op een perron; langer wachten dan verwacht vanwege het uitvallen van een trein. Lezen dan maar, iets over de opmerkingsgave van Sherlock Holmes (‘Een detective moet niet alleen goed kunnen kijken, een detective moet ook veel wéten. Anders kan hij niet vaststellen of wat hij ziet, rijmt met wat hij weet. Zonder kennis geen vraag, geen hypothese.’ Hans Aarsman, De fotodetective, p. 54). Daarna: klem staan in de overvolle trein, met de forenzen van 8.38 uur en die van 8.53 uur samen, waardoor er de ruimte niet was om ook maar iets op te kunnen merken. Mijn eerste afspraak had ik ondertussen al verzet, de route was door de vertraging al verlegd. En precies dat werd het patroon van de dag: steeds opnieuw kwam er iets of iemand tussen mijn plannen en bedoelingen voor de dag en het moment waarop ze gerealiseerd zouden worden. Ik heb veel werk verzet achter het bureau van de deeltijdambtenaar, maar niet dat wat ik van plan was. Omleiding. Naar morgen. Misschien dat ik dan ook weer wat zie.