Vandaag precies een week geleden, in Berlijn, waren we op bezoek bij onze vriendin C., product- en geschenkontwerper in de Grossstadt. C. Vertelde ons het verhaal van haar vakantie naar IJsland, nog niet zo lang geleden. Samen met een vriend was ze voor een dag of tien te gast bij bevriende IJslanders, op zoek naar rust en de ervaring van de onvermijdelijke, overheersende natuur. Maar in een supermarkt kreeg C. geld terug van een zeer zenuwachtig kassameisje, dat vroeg of zij toevallig Ellen Degeneres was, de Amerikaanse talkshowhost. C. zei van niet, en dacht dat het daarbij bleef.
Maar in het dorpse IJsland, waar iedereen die niet dicht bij elkaar woont, zo ongeveer de hele dag actief is op sociale media of televisie kijkt, verspreidde zich al snel het gerucht dat Ellen D. op het eiland was, misschien wel om de IJslandse gaypride bij te wonen. En voor ze het wist, werd C. door allerlei kranten en zelfs de nationale televisie benaderd, eigenlijk om publiekelijk te ontkennen dat ze Ellen D. was, met wie ze, dat moet gezegd, inderdaad enige gelijkenis vertoond.
In de dagen daarna hield de hype echter niet op. Diverse keren werd ze om haar handtekening gevraagd, en wilden mensen met haar op de foto.
‘Maar ik ben Ellen niet…’ sprak C. dan.
‘Dat maakt niet uit’ was dan het antwoord.
Rare jongens, die IJslanders.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.