Hoe kun je een stad leren kennen? In de rug verrassen, over de flanken benaderen, als een geheime dienst her en der schaduwen en bespioneren. Ondergronds aankomen en op onbekende plekken boven komen in de straten voor precisiebezoeken. De levens van bekende of minder bekende mensen nagaan, van adres naar adres. Pelgrimeren door de rafelranden. Met hulp van streetart of de geschiedenis kruisjes en lijnen zetten op een wandelkaart. Ik pleit nog altijd graag voor een verblijf van tenminste tien dagen in een mij onbekende stad om een goede indruk te krijgen, maar ik geef ook toe: dat is theorie.
In juli trokken we een paar dagen lang in een halve cirkel door Parijs; op en om het tracé van La Petite Ceinture, een 32 kilometer lange ringspoorlijn, aangelegd tussen 1852-1869 en stilgevallen in 1934. Die ringlijn is ondertussen voor een deel een smal, hoog- of juist heel laaggelegen park geworden, deels ondergronds, afgesloten en vanwege instortingsgevaar niet toegankelijk.
La Petite Ceinture volgen, betekent naar een buitenwijk reizen met de metro, regelmatig kijken op de interactieve kaart in je telefoon en vergelijken met wat je om je heen ziet, zoeken naar waar je erop of eraf kan komen, al dan niet officieel. Vanaf een hoogte naar de straten omlaag en van vlakbij in de huizen binnen kijken op driehoog. Zo nu en dan afdalen voor koffie of een baguette in wijken waar de meeste voorbijgangers alleen onderweg zijn van A naar B en je zelf ook niet te lang wil blijven. De binnenstad schampen, er toch niet naar toe gaan maar bijzondere plekken ontdekken in de periferie: het fenomenale waterreservoir van Montsouris, het Bois de Vincennes, de ‘Chinese’ bioscoop La Pagode in de Rue de Babylone. En uiteindelijk: alles aan elkaar lijmen in je brein.
Dat is een stadium in de dieper gravende kennismaking met een stad; ineens herkennen dat je aankomt waar de vorige keer, jaren geleden soms, je tocht eindigde. Je bent er dan misschien nog niet bekend, toch kun je ineens straten aan elkaar lijmen, wijken in elkaar klikken in je hoofd. Je zou misschien zelfs grofweg de contouren van Parijs kunnen herkennen in de constellatie van stippen en lijnen, als je ze met elkaar verbindt op de kaart.