La Fermata

In bar La Fermata stonden drie wegwerkers in feloranje broeken en bezwete blauwe T-shirts hun koffietje te drinken. De bar was zo klein dat wij niet naast hen konden staan. Bestellen ging nog wel, over hun hoofden heen. Een zoet broodje pakken uit de plastic vitrine, tussen hen door, ook. We namen plaats aan een klein tafeltje. Na het vertrek van de wegwerkers kregen we zicht op de opvallende machine waarmee de barvrouw onze koffie aan het maken was. Een soort kookketel van glimmend koper met op het half open ronde deksel een adelaar met gespreide vleugels, waardoor het iets tussen een Rolls Royce en een prijsbeker in leek. Door de verschillende kraantjes, stangen en ontluchtingsmechanismen kreeg het apparaat een soort ‘oervorm’, iets futuristisch en nostalgisch tegelijk. Alsof het verzonnen was. Steampunk.
Ik vroeg de vrouw wat het voor een koffiemachine was en of ik er een foto van mocht nemen. Verwijzend naar de adelaar bovenop zei ze iets over een eerbetoon aan koning Victor Emanuele en vertelde dat de fabriek er op dit moment nog een in de aanbieding had. Alsof ik zou willen kopen wat ik mooi vond. Ze werd zelf overigens niet heel enthousiast over de machine. Ze hield het kort en haar gezicht bleef ondertussen uitdrukkingsloos, leeg. Ze leek sowieso nergens zin in te hebben. Ze zag er geslagen uit, maar niet langer raken, verdwenen uit zichzelf. Misschien wel als gevolg van jarenlang werken in die bar. Eindeloos dezelfde verhalen en bestellingen aanhoren, eindeloos dezelfde handelingen met die machine verrichten. Herhaling tot er een dikke, ondoordringbare laag stof op ligt of de halfdood erop volgt. Ik hoopte maar dat het dat was.
Misschien hadden bovendien al tientallen mensen voor mij naar de koffiemachine gevraagd. Ik maakte dus maar snel mijn foto, rekende af en we vertrokken. De volgende dag kwamen we bij toeval opnieuw langs La Fermata en zagen dat de bar gesloten was – vanwege de vakantie.
’s Avonds bekeek ik het bonnetje voordat ik het weggooide. Er stond een Oost-Europese naam op, van een Poolse of een Russische. Dat was ook een verklaring.