Het leven van de metafoor

Ik was vanavond eenvoudig om te duwen tijdens de San Shou oefeningen bij tai chi. Betekent dat ook dat ik makkelijk uit mijn evenwicht te brengen ben? Vandaag, altijd? Neemt, duwt en trekt; dit is mijn lichaam. Als de gedachten eruit gezweet zijn, zijn ook de obstakels verdampt, is ook de pijn verdwenen. Bestaat er dan nog zoiets als betekenis? Welke woorden spreekt het lijf dan nog? Ik geloof nu even dat ik het beste gedachteloos kan blijven bewegen. Vandaag, misschien wel altijd. Ongrijpbaar, van nergens naar nergens in het bijzonder, zoals de wind.