Ik droomde over Musil, de Oostenrijkse schrijver Robert Musil die vooral bekend is van zijn roman De man zonder eigenschappen. Dat enorm omvangrijke boek, volgens sommigen een meesterwerk, volgens anderen een onleesbare bak blubber is onaf gebleven, ondanks de omvang van meer dan 1300 pagina’s. Twee jaar geleden heb ik het geprobeerd uit te lezen en in die decembermaand deed ik daar verslag van in drie afleveringen maar ook mijn leesproject bleef onvoltooid. In mijn droom vertelde iemand me dat het boek niet eindigt met een punt maar met een komma. Daarmee werd bedoeld dat Musil daarna nog een ander boek geschreven zou hebben. Daar was ik heel benieuwd naar, want naar mijn weten had hij tot zijn dood vooral aan De man zonder eigenschappen gewerkt. Ik probeerde te achterhalen waarover het nog onbekende boek ging maar kon er in mijn droom nét niet achter komen.
‘Man darf die Unfertigkeit einer Sache aber nicht mit der Skepsis des Autors verwechseln. Ich trage meine Sache vor, wenn ich auch weiss, dass sie nur ein Teil der Wahrheit ist, und ich würde sie ebenso vortragen, wenn ich wüsste, dass sie falsch ist, weil gewisse Irrtümer Stationen der Wahrheit sind. Ich tue in einer bestimmten Aufgabe das Möglichste.’
[Geciteerd uit: Wilfried Berghahn, Robert Musil, p. 147.]