Een whisky die gestookt is in een stokerij aan zee, en daardoor niet alleen ziltig smaakt, maar bovendien rokerig omdat de graankorrels op zolder eerst verhit werden met hout afkomstig uit een oerbos – dat is het soort whisky dat ik graag drink. Omdat ik het verhaal goed vind. Daarom kocht ik gisteren een Freitag tas. De ‘Bonanza’ om precies te zijn, een model dat gaat verdwijnen, dus kijk nog maar even goed:
De gebroeders Freitag woonden vijftien jaar geleden langs een truckroute in Zürich, Zwitserland. Dagelijks zagen ze daar heel veel vrachtwagens passeren. De kleuren en letters op al die verschillende wagens brachten hen op het idee om het dekzeil van deze wagens te recyclen en er tassen van te maken. Om de delen aan elkaar te verbinden en de tassen draagbaar te maken, gebruikten ze daar al evenzeer gerecyclede binnenbanden van fietsen en autogordels voor. Door dit handwerk ontstonden unieke tassen, gekenmerkt door degelijkheid en duurzaamheid (stevig, waterafstotend), milieuvriendelijkheid (hergebruik van materialen) en individualiteit (geen enkele tas kan, behoudens het design, hetzelfde worden). Dat het zeil mogelijk heel Europa doorgereisd is, voegt daar nog wat romantiek aan toe. Naar verluidt nemen de broers – die in de tussentijd een flink bedrijf hebben gebouwd op hun originele vondst – nog steeds gebruikte dekzeilen af van transportbedrijven. Ook als dat niet meer waar zou zijn, het blijft een mooi verhaal. And I bought it.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.