Eerste indruk

Na een avond lang professioneel vriendelijk te zijn geweest in mijn deeltijdbaan als ambtenaar, was ik vanochtend vooral consument, en misschien zelf ten prooi aan de professionele vriendelijkheid van verkopers in de winkels die ik bezocht. Alsof het een nachtmerrie betrof, droegen de verkopers in de laatste winkel allemaal een zwart shirt met daarop ‘be smart’. Een intimiderende imperatief, die eerder twijfel zaaide dan tot daadkracht bracht.
Bij binnenkomst, in de eerste seconden waarschijnlijk al, had de eerste van de zwarte haaien in mensenkleren me waarschijnlijk al naar klanttype gecategoriseerd en kwam me helpen bij mijn aankoop. Vandaag bemerkte ik dat ik de hele verkopersretoriek nauwelijks verstond. Misschien kwam het door mijn gretigheid om geld uit te kunnen geven, misschien dat deze gesprekken voor consumenten zoals ik sowieso overbodig zijn. Ik wist wat ik wilde, hij wist al dat ik zijn klant zou worden, en we wisten allebei dat er transactie plaats zou vinden. We konden onszelf zijn, en bleven vriendelijk. Misschien waren wij oprecht, misschien gaven we elkaar slechts een eerste indruk, die weinig van doen had met onze diepere beweegredenen. We zullen het nooit weten.

Morgen: het vervolg