Vijfentwintig jaar geleden werd ik tijdens het grote literatuurevenement Singel Singel Schrijfmasjien in Tivoli aangekondigd als ‘de onbekendste schrijver van Utrecht’. Mijn eerste boek zou pas twee maanden later uitkomen maar optreden tijdens deze parade van literair talent mocht ik als aankomend debutant al wel. Er is sindsdien heel veel veranderd, maar tegelijkertijd ook weer helemaal niet. Ik ben in zeker opzicht nog steeds de ‘onbekendste schrijver van Utrecht’. Tegenwoordig koester ik die benaming als een geuzennaam. Alles wat ik doe (doorschrijven, boeken uitbrengen en daar aandacht voor vragen) verkleint mijn onbekendheid, dat is de paradox. En toch: dit is mijn jubileum en ik vier het nu met Dries.
‘Gefeliciteerd, Gert.’
‘Dankjewel.’