Dag 4: analyse

Flarden van een goed gesprek gisteravond, onder andere over psychoanalyse, de (on)eigenlijke motieven om kunst te maken en wijzen van werken, hebben me vandaag gehinderd vrijuit te schrijven. Vanmiddag kon ik nog wel schaven aan een hoofdstuk, maar van het timmeren van een nieuwe tekst kwam niet veel. Teveel analyse, teveel om over na te denken, te grote concentratie misschien. Het kan ook zijn dat ik het niet meer gewoon ben vier dagen of langer aan een stuk door te kunnen werken. Hoe raadselachtig zijn woorden ook zijn, ik vermoed dat Murakami gelijk heeft als hij schrijft: ‘Als concentratie overeenkomt met gewoon ingespannen je adem inhouden, dan gaat het bij uithouding om het aanleren van kneepjes om rustig en langzaam te ademen terwijl je terzelfder tijd je adem inhoudt. Als je geen evenwicht vindt tussen die twee manieren van ademhalen, zal het moeilijk zijn om jarenlang professioneel bezig te blijven met het schrijven van romans. Waar het dus op aankomt, is te blijven ademhalen terwijl je je adem inhoudt.’ [Haruki Murakami, Waarover ik praat als ik over hardlopen praat, p. 93.]
Daar ga ik eens wat op mediteren. En dan morgen maar weer verder.