Asta

Dat het jonge dochtertje  van het stel waarvan we het Kopenhaagse appartement huurden, Asta heette, was voldoende aanleiding om aan Paul van Ostayens expressionistische gedicht ‘Asta Nielsen’ te denken. Noem het beroepsdeformatie als je wilt, maar het was een genoegen om zijn ode aan de cinema en de verleidelijke, fatale vrouw die Asta Nielsen zo vaak speelde, weer eens te lezen. Was deze kleine Asta vernoemd naar de actrice, naar die Deense ster uit het tijdperk van de zwijgende film? We zijn het vergeten te vragen.
Asta Nielsen speelde tussen 1909 en 1932 in maar liefst 74 films, voornamelijk in Duitsland. Ze verdween van het witte doek toen de film geluid kreeg. Zij paste daar niet bij. Asta Nielsen sprak in de films met haar lichaam, niet met taal – net zoals de kleine Asta, van nog geen jaar oud.