Amateur

Conform de tijdgeest profileer ik mij, en ‘professioneel’ doe ik dat met de mij identificerende drie-eenheid ‘schrijver, redacteur, communicatieadviseur’. Als ik daarop aangesproken wordt, voel ik in eerste instantie echter een zekere terughoudendheid. Natuurlijk, ik heb jarenlange ervaring met communicatie en voorlichting, met tekstschrijven en redigeren. Ja, ik heb een uitgever voor mijn werk en schrijf ondertussen al meer dan 24 jaar. Maar: status ontleen ik er nog altijd niet aan. Status is wat mij betreft iets voor de anderen. Alleen wanneer ze mij op welke manier dan ook vragen een beroep te doen op mijn status, dan doe ik dat, om hen een plezier te doen.
Nu ik mij in de afgelopen weken weer op de herschrijfarbeid aan mijn roman heb gestort, met alle gedrevenheid maar ook met alle frustraties en onzekerheid van dien, weet ik weer precies waarom. Ik ben schrijver als ik schrijf, niet omdat ik een boek geschreven heb. Statusangst is voor mij geen raadgever. Ik houd van puzzelen en maken; ik houd ervan om onderweg te zijn. Ik houd, kortom, van het proces en ben, in de beste zin van het woord, een amateur – op zo ongeveer alle vlakken.