Archief voor mei 2011

Het baant zich tussen de boomtakken door een weg de tuin binnen, zorgt dat het ‘s nachts gevallen regenwater als een wolkende mist van de bladeren verdampt, en het glijdt over tafel naar binnen. Het is zichtbaar in raadselachtige witte vlakjes op de boeken en de muren, in de weerspiegeling van luxaflex als een stapel knikkers en repen. Het verblindt, het vervreemdt en vervormt in de weerkaatsing op een pannendeksel. Het valt ook over de toetsen van de piano waaraan ik mij gedachteloos speel. Vaak gebruik ik de zwarte toetsen, vandaag kies ik als vanzelf niet voor de schaduw. Het is niet de datum, het zijn niet de hoge temperaturen; het is het kalme ritme van deze vroege ochtend, en het ongeremde enthousiasme van de vogels. En het is vooral het licht dat de zomer aankondigt.

Andere vriend, andere bomenschilder, en blijkbaar ook goed bezig:

Van Jans wand vol getekende bomen, kon iedereen zondag zijn eigen deelcompositie maken, zijn eigen verzameling bomen kiezen, die laten uitsnijden en aanschaffen voor het goede doel. De vorm van het bos ontstond pas in de uitsnedes die eruit werden gemaakt, in alle mogelijke variaties van bomen-deelverzamelingen en afhankelijk van wat de betreffende koper daarin zag, of waarvoor hij bereid was te betalen.

Ik kocht er veertien. Stadsbomen, ogenschijnlijk opgebouwd uit stenen, alsof ze getekend waren door een stedeling die met een hoofd barstensvol gedachten de natuur in was gelopen en bomen had gezien die bijna uit elkaar dreigden te vallen in een Mondriaanse abstractie, in hemelse ideeën of Japanse tekentaal.

‘In western thought, space is empty and has to be occupied with matter. Time is empty and must be filled with activity. (…) We like our lives to be carpeted wall to wall. (…)
The Japanese describe empty space as kukan, which comes close to our understanding of it; but they also recognize ma, which is something very different.
There is little in any of the precise Indo-European languages, certainly not in English, to compare with ma. In that syllable is a guarantee of equal rights for the interval, an assurance that empty space and free time have their own value and integrity. Ma is an ability to see and feel space, which is perceived as an area of change, of hue and brightness. It recognizes the huge burden of meaning which is carried by small silences, and the fact that the interval calls for more, rather than less participation, simply because it is incomplete.’
[Lyall Watson, Heaven’s Breath, p. 271.]

De tweede editie van Broedplaats Proza komt eraan. Op donderdagavond 9 juni is het weer zover in De Cultkelder, Oudegracht a/d Werf 105, Utrecht.

Broedplaats Proza is de plek voor iedereen die meent dat zijn literaire proza van talent getuigt en publicatie verdient. Een driekoppige jury, bestaande uit een uitgever en twee (professionele) schrijvers, beoordeelt live een aantal inzendingen, verschaft nuttig commentaar en geeft tips.

Deelnemers dienen ditmaal een (fictief) verhaal van maximaal 1250 woorden te schrijven rond het thema WRAAK. Deze bijdrage moet vóór 19 mei worden toegezonden aan: broedplaatsproza@gmail.com.

De jury zal vervolgens een selectie maken uit het toegestuurde materiaal. De beste inzendingen worden uiteindelijk op 9 juni besproken, waarbij ook publiek natuurlijk van harte welkom is.

Meer lezen? Zie ook: http://broedplaatsproza.blogspot.com

Het is geen onbekend verschijnsel dat patiënten verliefd worden op hun therapeut, het is ingegeven door de pathologica. Ik zou het niet van mijzelf willen beweren, maar ben me er wel van bewust dat ik ieder woord van mijn nieuwe lijfarts op een schaaltje weeg. Ik stort me op iedere kruimel taal die ze me toewerpt, in de veronderstelling dat er betekenis voor mij en mijn genezingsproces in schuilgaat. Zo verontschuldigde ik me vrijdag voor mijn door nagistende biertjes mogelijk verder verstoorde evenwicht. Daarop zei ze: ‘Nothing better for a hangover than a good adjustment’ en ging haar wrede, maar geneeskrachtige gang. Even later sprak ze over Mark Twain (een van haar favoriete schrijvers) en citeerde een van zijn bekende aforismen: ‘Golf is a good walk spoiled’. Ik vroeg haar naar mogelijk onbekend werk van Twain dat ik zou kunnen ontdekken, maar ze kon niet op titels komen, waardoor mijn afvragen bleef haken aan die laatste quote.